“Nerdeysen orada bekle beni sevgilim Nerdeysen…” Ömrün sonbaharında süpürülmeyi bekleyen sarı, turuncu, kahverengi yapraklar… Ilık bir rüzgarla renklerin valsi. Dökülen yorgun yaprakların ardından çırılçıplak kalmış masum ağaçlar. Maviyi çalan gecenin büyülü karanlığına serzeniş eden dolunay. Dolunayın griliğinde parlayan bulutların çocuksu ağlayışları. Sokak lambasıyla parlayan ıslak …
Hayatta orkideler vardır. Diğer çiçekler gibi güneşi görürler ve açan tomurcuklarıyla selamlarlar. Güzellikleri mükemmeldir ama kimse bilmez onların mükemmelliğinin bedelini nasıl ödediğini, diğerlerinden farklı bir toprakta nasıl yeşerdiğini. Kimse anlamaz mükemmel olmak için kaç kere kesildiğini. Sonra çiçekleri açar, mükemmeldir onlar. Herkes böyle söyler ama …
Hayatta bazı dostlar vardır. Sizi eşsiz bilgileriyle aydınlatan, “Dinle arkadaşım, dinle! Bak bu önemli ha!” diyerek her öğrendiği yeni bilgiyi sizinle paylaşan, laf arasında sizi kültürlendiren, öğrendiği bilgileri size öğreten ve sizi bir adım daha öne taşıyan dostlar. Benim hayatımda da böyle bilmiş mi bilmiş, …
Yaşama kapanmış kapıları ölümlü odalar. Hayata parantez açan gece yarısı. Yazın yürekleri kavuran sıcağı. Pencereden gelen rüzgar perdeleri savuruyor, dışarıdaki ağaçların yapraklarının içinden sinsice geçiyordu. Bölük pörçük duran perdeler, içlerinden bir umut süzülen sokak lambasının yanıp sönen ışıkları duvarlara yansıyordu. Duvarlarda oluşan noktalar virgülleri umursamıyordu. …
