Aynı yıldıza bakarken ayrı kaldı nefeslerimiz, Ona rağmen gözyaşların doldu içime. Sensiz geçireceğim ıstıraplı saatlerin, Acısını çekiyorum şimdiden. Ne vardı gözlerinin satırlarında saklasaydın beni. Söz, taşmam satırlarından, akıtmam yaşlarını. Ah ne güzeldir senin gözlerin olmak, Senin kalbinden dünyaya açılmak. Olmaz mıydı, sığmaz mıydık dünyaya …
Hayatta orkideler vardır. Diğer çiçekler gibi güneşi görürler ve açan tomurcuklarıyla selamlarlar. Güzellikleri mükemmeldir ama kimse bilmez onların mükemmelliğinin bedelini nasıl ödediğini, diğerlerinden farklı bir toprakta nasıl yeşerdiğini. Kimse anlamaz mükemmel olmak için kaç kere kesildiğini. Sonra çiçekleri açar, mükemmeldir onlar. Herkes böyle söyler ama …
Boynumda tutuyorum ellerimi kopmasın halatlar, Odada bir sessizlik var, sessizlik beni yoklar Şimdilik buradayım, bilirim yokluk korkar (neredesin diye sorar) Lale kokusu olur mu? Bilmiyorum ki laleler nasıl kokar? Urgan demiştim değil mi? Boynumda izleri var… Korkma henüz buradayım, ölüme daha çok var…
Hayatta bazı dostlar vardır. Sizi eşsiz bilgileriyle aydınlatan, “Dinle arkadaşım, dinle! Bak bu önemli ha!” diyerek her öğrendiği yeni bilgiyi sizinle paylaşan, laf arasında sizi kültürlendiren, öğrendiği bilgileri size öğreten ve sizi bir adım daha öne taşıyan dostlar. Benim hayatımda da böyle bilmiş mi bilmiş, …
Sonbahar her zamanki gibi görevini yerine getirmişti, yine öldürmüştü. Gerçi her şeyin bir görevi vardı. Sonbahar da bunu layıkıyla yerine getiriyordu. Artık çırpınacak gücü kalmayan, içindeki alev sönmüş olan her şey, sonbaharın büyülü ve acımasız ruhunda ölür giderdi. Fakat bu normal ölümler gibi değildi. Zaman …
Bir ülke düşünün; toprağına adım attığınızda beton yığınları değil, çimler karşılıyor sizi. Derin bir nefes çektiğinizde ciğerlerinizi egzoz dumanı değil; papatya, açelya, sümbül kokuları kaplıyor. Kulağınızı kalabalık şehir sesleri doldurmuyor, onun yerine kuşların ritimli cıvıltıları,dalgaların kıyıya vurduklarındaki hışırtılar ve doğanın sesleri. Düşünün, sağınızdan bir nehir …
ihtiram ediyorum güzelim tabi ki sana değil sevgiye eğiliyorum artıkın biliyorsun yüzyıllar aştım ki çoğunda bi’çok duyguya bayağı açtım ama olsun bazı içime bazı omurgama yaslandım ikisini de eğdim, şimdi yarı yarıya sağım biliyorsun sevgilim yüzyıllar aştım yine de kendimi bayağı modern hissediyorum …
Adım attı, kafasını kaldırıp gökyüzüne baktı. Ne vardı şu gökyüzünde? Kendisi de bilmiyordu. Baktıkça içi genişliyordu. Kocaman olan içini dolduramıyordu sonra, bir daha bakmayacaktı gökyüzüne. Bunu aklının unutacağı bir köşesine yazdı. Evinden çıkalı çok olmamıştı, uyumak istemiş ama son zamanlarda uyuyamadığını unutmuştu. Üstündeki pespaye kıyafetleriyle …
Kurtuluş, her zaman kaçmak mıdır? Yoksa seni kaçmaya zorlayan şeyle yüzleşmek mi? İnsan sürekli problemlerden kaçarak mı insan olur? Kaçacak yeri kalmadığında ne yapar insan? Yavuz, bu düşüncelerle boğuşurken uyuyakalmıştı. Yine bir güne el sallamıştı. Uyku, Yavuz için bir kaçış yoluydu. Hayatın acımasızlığından ve gerçekliğinden …
Dekor yıkıldı, sahne ayakta Direnç kırıldı, töre yaşıyor Teller boşluğun içinde savaşta Kanını akıttığın şeytan Güldürmeyi bilmiyor Neye adadıysan ömrünü Her biri ayrı ayrı çıkmazda Ölü bir adam var avluda Raporlamaya korktuğum Kim vurdu bilmiyorum Üzerime kalacak diye çürümesini bekliyorum Evim çıkmazda, ya baskın olursa? …
